KUKELEKUUUU!!!

….klinkt het luid door het huis om 7.30 op deze zondagochtend.
What the…?! Ik schrik me rot!

Even flitst er een beeld van onze kat met een haan in z’n bek, door m’n nog wankele dromerige brein. Maar nee. Dat kan niet.
Ahoewel? Niets verbaast me meer sinds mijn kat gisteren met twee beesten in zijn bek mijn huiskamer in kwam zeilen. 1 levende muis en 1 dode vogel….

Dan hoor ik opgetogen kleine voetjes rennen over het laminaat en een “Mamaaaaaa, mijn wekker zegt kukelekuu!!!” *verbazing en een ongelovig lachje op z’n gezicht*. Ohw. Ja. ik hoorde het. Niet te missen he.

Goed. Eens kijken naar die wonderwekker die hij van Sinterklaas heeft gekregen. Eerst een bange Tijn geruststellen, want een wekker die -bij nader inzien- plots gaat schreeuwen in de vroege ochtend is best eng en helemaal niet zo grappig meer. Hij zet geen voet meer in z’n slaapkamer…. Dat konijntje zou toch in stilte wakker worden door op te lichten?

Enig onderzoek wijst uit dat die wekker deze heerlijke geluids-functie heeft, maar dat ik er absoluut niet van op de hoogte was. Ik vermoed enthousiaste kleutervingertjes…

Goedemorgen…… :-$